Aankomst in Kaliningrad

Dinsdag 19 september 2017

Von Stauffenberg zal er geen oog voor hebben gehad toen hij op 20 juli 1944 naar de Wolfschanze reed om de aanslag op Hitler te plegen. Maar wat was de weg van Lötzen naar de bossen van de Wolfschanze prachtig! Zonnige, glooiende weilanden werden afgewisseld door bebossing of kleine dorpjes. Op het militaire complex genoten we van het goede weer. We wandelden langs reusachtige bunkerresten van de nazi-top. Enkelen pleegden zelfs een ultieme daad van verzet door in de tuin van de Führer te plassen.

Daarna maakten we ons op voor de grote overstap naar Rusland. De douaneprocedures konden wel eens langer duren... Om ergernis te voorkomen maakte de Russische tourguide een poeltje aan om te raden hoe laat we de grens over zouden komen. We moesten een voor een met onze paspoorten verschijnen bij de Russische autoriteiten, maar verder viel het allemaal wel mee. Wat niet meeviel was de verkeerschaos in Kaliningrad. Dwars door het verkeer, over kuilen en regenplassen moesten de soms al wat oudere reisgenoten over een hek klimmen als ware het de bestorming van een loopgraaf. In de vesting aan de Friedlandpoort vond een fotoshoot plaats voor de plaatselijke trammaatschappij. Een dame van middelbare leeftijd zwaaide vrolijk vanuit een tramtoestel als een Russische variant op reclame voor de NS.

We kregen een diashow te zien van het oude Köningsberg van vóór WO I. Wat vooral bleef hangen waren al die vrolijke kinderen die op de foto's te zien waren. Onwetend van het afschuwelijke onheil dat hen nog te wachten stond in de loop van de 20e eeuw. Het was dan ook bijna macaber te noemen dat we die nacht in Hotel Berlijn verbleven.