Parijs van het noorden
Door: Roger
23 September 2017 | Letland, Riga
Zaterdag 23 september
De binnenstad van Riga heeft het fascisme overleeft, het communisme in de Sovjet-periode doorstaan, maar dreigde anno 2017 ten onder te gaan aan het allesvernietigende toerisme. Engelse stag parties en sight seeing tours ontsierden het eens zo prachtige oude centrum. Bij het rockcafé om de hoek van het hotel stond een man Elvis-pak de hele avond bezoekers te ronselen. En de Belgische bieren in de Kwak Inn mochten dan uitstekend smaken, het was natuurlijk wel een beetje vals spelen met louter buitenlandse toeristen om je heen.
Toch oogde Riga op de zonovergoten zaterdag als het Parijs van het noorden, zoals het voor de tweede wereldoorlog werd genoemd. Je hoefde niet ver van het toeristische centrum te lopen om de grandeur van de 19e eeuw te proeven. Een modene tram voerde ons naar de begraafplaats van de Broeders, waar de gevallenen Letse soldaten in een volledig gerestaureerd ereveld begraven lagen. Omgekomen in de Letse onafhankelijksoorlog, in de eerste en in de tweede wereldoorlog. Als partizanen, in dienst van Russen, Sovjets, de Wehrmacht of de SS. De Letse moderne geschiedenis in een notedop. Op een aanpalende burgerbegraafplaats lagen de soldaten uit Sovjet-Unie. Daarnaast vielen de vele bankjes op die bij de graven geplaatst waren. Om op bezoek bij de overledene bij weg te mijmeren, zoals we veel bezoekers zagen doen. Tenslotte viel de afwezigheid op van de graven van de Duitse Balten, tot 1939 toch ruim vertegenwoordigd in Riga. Waar waren die gebleven, vroegen we ons af toen we terug in de tram stapten.
De Baltische geschiedenis bestaat niet. Daarvoor zijn de onderlinge historische verschillen tussen Estland, Letland en Litouwen te groot. Die conclusie kon worden getrokken na een bezoek aan het Lets oorlogsmuseum, waar de moderne Letse geschiedenis uitgebreid uit de doeken werd gedaan. En die weer heel anders was dan de Litouwse geschiedenis van de dag daarvoor in Kaunas.
Hoewel afwezig op de begraafplaats van Riga, waren de huizen van de Duitse Balten ongeschonden de eeuw doorgekomen. Het prachtige, levendige Kronvalda park kwam uit in de 'Jügenstila kvartäls', zoals de straatbordjes aangaven. Hier staken de vele ambassadewonigen elkaar in pracht en praal naar de kroon. En de espresso in de sjieke Alberta straat mocht dan € 4,25 kosten, de blik op de art nouveau huizen van Eisenstein was het waard.
Zondag 24 september 2017
Dat Letland niet alleen kan pronken met haar hoofdstad Riga maar ook met natuurschoon, werd op de valreep van onze reis duidelijk bij het museum van Christmas Battle dat we op weg naar de luchthaven bezochten. Diep in de Letse bossen nabij Riga lag het front van de strijd tussen het Duitse en Russische leger in januari 1917 (maar vanwege de Russische kalender tóch Christmas Battle genoemd). In het heerlijke herfstzonnetje waren de extreme omstandigheden van destijds (-38 graden) moeilijk voor te stellen. Uiteindelijk verloren 9.000 Letse soldaten in Russische dienst het leven. Mede door die zware verliezen keerden de Letse brigades zich tegen de Tsaar en de Russische generaals en steunden zij de Bolsjewieken die een einde wilden maken aan de oorlog. Niet voor niets zou Lenin aan het einde van 1917 bewaakt worden door de 'Rode schutters van Riga'.
De binnenstad van Riga heeft het fascisme overleeft, het communisme in de Sovjet-periode doorstaan, maar dreigde anno 2017 ten onder te gaan aan het allesvernietigende toerisme. Engelse stag parties en sight seeing tours ontsierden het eens zo prachtige oude centrum. Bij het rockcafé om de hoek van het hotel stond een man Elvis-pak de hele avond bezoekers te ronselen. En de Belgische bieren in de Kwak Inn mochten dan uitstekend smaken, het was natuurlijk wel een beetje vals spelen met louter buitenlandse toeristen om je heen.
Toch oogde Riga op de zonovergoten zaterdag als het Parijs van het noorden, zoals het voor de tweede wereldoorlog werd genoemd. Je hoefde niet ver van het toeristische centrum te lopen om de grandeur van de 19e eeuw te proeven. Een modene tram voerde ons naar de begraafplaats van de Broeders, waar de gevallenen Letse soldaten in een volledig gerestaureerd ereveld begraven lagen. Omgekomen in de Letse onafhankelijksoorlog, in de eerste en in de tweede wereldoorlog. Als partizanen, in dienst van Russen, Sovjets, de Wehrmacht of de SS. De Letse moderne geschiedenis in een notedop. Op een aanpalende burgerbegraafplaats lagen de soldaten uit Sovjet-Unie. Daarnaast vielen de vele bankjes op die bij de graven geplaatst waren. Om op bezoek bij de overledene bij weg te mijmeren, zoals we veel bezoekers zagen doen. Tenslotte viel de afwezigheid op van de graven van de Duitse Balten, tot 1939 toch ruim vertegenwoordigd in Riga. Waar waren die gebleven, vroegen we ons af toen we terug in de tram stapten.
De Baltische geschiedenis bestaat niet. Daarvoor zijn de onderlinge historische verschillen tussen Estland, Letland en Litouwen te groot. Die conclusie kon worden getrokken na een bezoek aan het Lets oorlogsmuseum, waar de moderne Letse geschiedenis uitgebreid uit de doeken werd gedaan. En die weer heel anders was dan de Litouwse geschiedenis van de dag daarvoor in Kaunas.
Hoewel afwezig op de begraafplaats van Riga, waren de huizen van de Duitse Balten ongeschonden de eeuw doorgekomen. Het prachtige, levendige Kronvalda park kwam uit in de 'Jügenstila kvartäls', zoals de straatbordjes aangaven. Hier staken de vele ambassadewonigen elkaar in pracht en praal naar de kroon. En de espresso in de sjieke Alberta straat mocht dan € 4,25 kosten, de blik op de art nouveau huizen van Eisenstein was het waard.
Zondag 24 september 2017
Dat Letland niet alleen kan pronken met haar hoofdstad Riga maar ook met natuurschoon, werd op de valreep van onze reis duidelijk bij het museum van Christmas Battle dat we op weg naar de luchthaven bezochten. Diep in de Letse bossen nabij Riga lag het front van de strijd tussen het Duitse en Russische leger in januari 1917 (maar vanwege de Russische kalender tóch Christmas Battle genoemd). In het heerlijke herfstzonnetje waren de extreme omstandigheden van destijds (-38 graden) moeilijk voor te stellen. Uiteindelijk verloren 9.000 Letse soldaten in Russische dienst het leven. Mede door die zware verliezen keerden de Letse brigades zich tegen de Tsaar en de Russische generaals en steunden zij de Bolsjewieken die een einde wilden maken aan de oorlog. Niet voor niets zou Lenin aan het einde van 1917 bewaakt worden door de 'Rode schutters van Riga'.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
