Warschau: veel meer dan één oorlog
Door: Roger
16 September 2017 | Polen, Warschau
Zaterdag 16 september 2017
Een bijna vrije dag. Bijna, omdat we eerst met de groep het Pools legermuseum bezochten. Een complete verdieping was ingeruimd voor de eerste wereldoorlog. Vanwege het mooie herfstweer vulde een klein groepje de middag met een openlucht bezoek aan de begraafplaats Powazki, ten noordwesten van het centrum van Warschau. Het voordeel van zo'n uitje buiten het centrum is dat je de stad ook eens van zijn niet-toeristische kant leert kennen.
De begraafplaats was zó groot dat de WO I-velden moeilijk te traceren waren. Tussen prachtige familiegraven uit de 19e eeuw vonden we wel een Jezuïtenkerk met aan de buitenkant tienduizenden individuele gedenkplaatjes voor de slachtoffers van de massamoord in Katyn in april en mei 1940. Even verderop lag het graf van Kieslowski, de regisseur van de Franse trilogie 'Trois couleurs blue, blanc, rouge' die tot onze verrassing niet in Parijs maar in Warschau begraven lag. Maar de grootste 'vangst' van ons bezoek was toch wel het gedenkteken ter ere van de Franse legionairs die het Poolse leger te hulp waren gekomen in de Pools-Russische oorlog 1918 -1920. Zoals zo vaak in Polen kwamen we, op zoek naar WO I, terecht in een andere oorlog.
Wat de bedoeling was van het Warschau Stadsmuseum ontging ons later die middag. Of het zou moeten zijn dat je toeristen zelfs een gebouw met nagenoeg lege kamers kunt voorschotelen. In POLIN, het museum voor de geschiedenis van de Poolse joden kwam de tweede wereldoorlog confronterend aan bod. Onze vrije museumdag eindigde aan het monument voor de Joodse getto opstand van 1943, waar Willy Brandt in 1970 zijn knieval maakte.
Een bijna vrije dag. Bijna, omdat we eerst met de groep het Pools legermuseum bezochten. Een complete verdieping was ingeruimd voor de eerste wereldoorlog. Vanwege het mooie herfstweer vulde een klein groepje de middag met een openlucht bezoek aan de begraafplaats Powazki, ten noordwesten van het centrum van Warschau. Het voordeel van zo'n uitje buiten het centrum is dat je de stad ook eens van zijn niet-toeristische kant leert kennen.
De begraafplaats was zó groot dat de WO I-velden moeilijk te traceren waren. Tussen prachtige familiegraven uit de 19e eeuw vonden we wel een Jezuïtenkerk met aan de buitenkant tienduizenden individuele gedenkplaatjes voor de slachtoffers van de massamoord in Katyn in april en mei 1940. Even verderop lag het graf van Kieslowski, de regisseur van de Franse trilogie 'Trois couleurs blue, blanc, rouge' die tot onze verrassing niet in Parijs maar in Warschau begraven lag. Maar de grootste 'vangst' van ons bezoek was toch wel het gedenkteken ter ere van de Franse legionairs die het Poolse leger te hulp waren gekomen in de Pools-Russische oorlog 1918 -1920. Zoals zo vaak in Polen kwamen we, op zoek naar WO I, terecht in een andere oorlog.
Wat de bedoeling was van het Warschau Stadsmuseum ontging ons later die middag. Of het zou moeten zijn dat je toeristen zelfs een gebouw met nagenoeg lege kamers kunt voorschotelen. In POLIN, het museum voor de geschiedenis van de Poolse joden kwam de tweede wereldoorlog confronterend aan bod. Onze vrije museumdag eindigde aan het monument voor de Joodse getto opstand van 1943, waar Willy Brandt in 1970 zijn knieval maakte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
